نقش مردم در انتصاب مدیران

جواد مسعودی

همانگونه که در خبرهای استان آمده بود، کرم‌رضا پیریایی از سمت استانداری همدان برکنار و به استانداری قم منتقل شد. اگر چه خبر کوتاه بود اما به جرأت می‌توان گفت که بعد از انقلاب اسلامی، به ندرت همسویی نمایندگان استان در مجلس، برخی از رسانه‌های محلی و جمع کثیری از مردم استان باعث برکناری چنین مدیرانی شده و از آن خوشحال می‌شوند، جایی که ما سال گذشته هم در استان فارس شاهد آن بودیم.

هر چند استاندار سابق در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی و با ایجاد دور سفرهای شهری تحت عنوان «عصرکاری، شب فرهنگی» سعی در ایجاد ارتباط از جنس فرهنگی با مردم استان را داشت، اما این همه مطالبات مردم، اصناف و طبقات خاص جامعه یعنی دانشجویان و کارمندان و ... نبود. برخوردهای سلیقه‌ای با اصحاب قلم و حذف و تحریم برخی از آنان از جلسات رسمی دستگاه‌های دولتی از یکسو و برقرار نشدن رابطه منسجم و مطلوب با علما و حوزه‌های علمیه همدان از دیگر خصوصیات مدیریتی پیریایی بود که در نهایت وی را که تنها نزدیک 30 ماه بر استان مدیریت داشت، در سراشیبی ترک مسند مدیریت ارشد استان قرار داد.

در این خصوص هیدت دولت نیز باید در گزینش و انتصاب افراد برای پست‌های کلیدی استان‌ها توجه خاص داشته باشد. اگر چه تعیین استانداران، فرمانداران و بخشداران جزو اختیارات و وظایف وزارت کشور و در مجموع هیأت دولت است، اما پیش از انتصاب مسئولان ارشد، رایزنی وزیر مربوطه با نمایندگان استان‌ها و جمعی از صاحبنظران و معتمدان مردم به طرق مختلف - که دور از تصور و عمل هم نمی‌باشد- برای انتخاب خصوصاً استاندار هر استان مقوله‌ای است که در این بین هم مردم و هم دولت از آن منتفع خواهند شد؛ چرا که دیگر نه مردم و نمایندگان سیاسی آنها (منتخبان مردم در مجلس) و نه نمایندگان فرهنگی آنها (اصحاب رسانه) وقت و انرژی خود را صرف تقابل با چنین مدیرانی کرده و لذا همسو با استاندار محبوب؛ تنها به توسعه استان خود می‌اندیشند. از سوی دیگر دولت نیز در اجرای بهینه مصوبات در سطح کلان کشور خواهد پرداخت و وقت خود را برای برکناری و انتصاب‌های غیر کارشناسی تلف نخواهد کرد.

توجه مردم به سرنوشت خود آنهم در سال‌هایی که از سوی رهبر فرزانه انقلاب سال‌های «همت مضاعف، کار مضاعف»، «جهاد اقتصادی» و «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نامیده شده است، چندان بی‌دلیل نیست و اکنون نه تنها مردم استان، که در جای جای میهن اسلامی کسی از مدیران ناتوان استقبال نکرده و حتی با آنان نیز برخورد خواهند کرد. نمونه‌ای از این دست را می‌توان در انتصاب جوان‌ترین استاندار کشور در استان فارس از سوی هیأت دولت دانست. اگر چه جوان‌گرایی و توجه به نیروی خلاّق جوانان جامعه در انجام امور، یکی از رمزهای موفقیت آن جامعه می‌باشد، اما به مصداق فرمایش امیر مومنان علی (ع) که فرمودند: «خیر الامور، اوسطها»

باید توجه داشت که بار سنگین استانداری استانی به عظمت فرهنگی، سیاسی و جغرافیایی فارس بر دوش افرادی که منتسب به جریان انحرافی نیز بوده، کاری غیر کارشناسانه بود. در این خصوص واکنش مردم، رسانه‌ها و بزرگان دیار شعر و ادب در انجام این انتصاب و تجمع به نشانه اعتراض؛ نکته‌ای است قابل توجه که نشان از حساسیت مردم بر سرنوشت استان خویش دارد.

حال بعد از این وقایع، بار دیگر شاهد واکنش تعداد کثیری از مردم، نمایندگان مجلس و برخی از علمای قم به انتصاب پیریایی به استاندار قم می‌باشیم جایی که آنها خواهان پذیرش مدیری که در کارنامه 30 ماهه خود در پایتخت تمدن کشور، نمره قبولی نگرفته، نمی‌باشند.

اکنون جای این سوال باقی است که چرا مردم همدان در آغازین روزهای انتصاب پیریایی به سمت استانداری؛ واکنشی از خود نشان ندادند؟ پاسخ چیست؟

آیا مردم شهر پایتخت تاریخ و تمدن ایران پتانسیل‌های بالقوه خود را در راه دیگری به بالفعل تبدیل می‌کنند و به امور سیاسی شهر خود بی‌تفاوتند؟

آیا برای مردم استان، چهره چنین شخصی شناخته شده نبود تا سابقه‌ای از کار وی برای اعتراض در انتصابش وجود داشته باشد؟ یا اینکه مردم همدان اصولاً انسان‌های محافظه‌کار و دست به عصایی هستند که هر استانداری را با هرگونه خصوصیات اخلاقی به راحتی پذیرفته و آن را هضم می‌کنند؟!      

اما باید دانست امروز دیگر مردم استان و نمایندگان در مجلس، نخبگان و معتمدان، با دقت در انتصابات، انتصاب استاندار آینده را رصد کنند تا مسند مدیریت کلان استان، دیگر جای مدیرانی که فقط هزینه‌تراشی می‌کنند نباشد و از استان‌های دیگر بیاموزند که نسبت به توسعه و منافع استان حساس بوده و واکنش نشان دهند نه آنکه منتظر بمانند تا دیگران کاری کنند.